Od 1941 do 1945 roku Adolf Eichmann, jeden z kluczowych urzędnik贸w nazistowskich realizujących program ludob贸jstwa europejskich Żyd贸w, zorganizował transport ponad dw贸ch milion贸w os贸b do obozu Auschwitz-Birkenau i innych ośrodk贸w zagłady. Do 1960 roku ukrywał się w Argentynie pod zmienionym nazwiskiem. W wyniku spektakularnej akcji agent贸w Mossadu, został uprowadzony do Izraela, osądzony i skazany na śmierć. Pokazowy proces Eichmanna posłużył zaprezentowaniu światowej opinii publicznej odkrywanych na bieżąco szczeg贸ł贸w nazistowskich zbrodni. Wina Eichmanna była niezaprzeczalna, niemniej proces obfitował w uchybienia godzące m.in. w podstawowe prawo oskarżonego - prawo do obrony. Oskarżyciele przypisywali mu pełną odpowiedzialność za wszystkie aspekty ludob贸jstwa. W następstwie procesu i p贸źniejszych publikacji, powstał uproszczony obraz człowieka traktującego eksterminację narodu jako biurokratyczne wyzwanie. Wykorzystując ujawnione niedawno dokumenty, David Cesarani - brytyjski historyk, specjalizujący się w historii Holocaustu - przedstawia pełny i wyczerpujący obraz działań Eichmanna.
UWAGI:
Bibliogr. s. 533-549. - Indeks.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
Pierwsza biografia zbrodniarki wojennej z obozu dla dzieci, kt贸ra w PRL-u pracowała w żłobku.
Nikt na tej sali nie jadł żywych myszy i wesz, a ja jadłam w obozie. Na apelu zapytano nas, kto czuje gł贸d, i nas wystąpiło czworo. Dano nam żywe myszy i wpychano w usta - zeznawała Maria Gapińska, w obozie Pawłowska.
Maria Delebis-Jak贸lska zapamiętała: Kiedyś wylałam farbę i za to Pol mnie skatowała. Pod budynkiem była piwnica i tam zrobiono karcer. Jak mnie zamknięto, to szczury mi nogi obgryzły.
Jan Prusinowski zeznawał pod przysięgą: Polecił mi zebrać kał do miski, w kt贸rej przyniesiono mi jedzenie, i siłą podni贸sł mi ją do ust. Pol uderzyła mnie z tyłu głowy tak, że twarz wpadła mi do miski, a kał do ust. Pilnowali, żebym zjadł, co wydaliłem.
Eugenia Pol ukończyła siedem klas szkoły podstawowej. Jak to możliwe, że stała się jedną z najokrutniejszych strażniczek z obozu dla dzieci i młodzieży na Przemysłowej? A po wojnie przez kilkanaście lat pracowała jako intendentka w żłobku? Do końca życia nie przyznała się do zarzucanych jej zbrodni. Proces był poszlakowy. Do dziś budzi wątpliwości. Śledztwo biograficzne szukające prawdy o kacie, kt贸ry zabijał polskie dzieci na raty.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: B艂a偶ej Tora艅ski.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
OJCIEC Witold jak nikt rozumiał słowo ojczyzna. Walczył z bolszewikami w 1920 roku. Bronił Polski we wrześniu 1939. Był jednym z pierwszych organizator贸w konspiracji. Na ochotnika poszedł do Auschwitz, by zaświadczyć o ludob贸jstwie. Po ucieczce służył w AK i walczył w Powstaniu Warszawskim. Gdy upadło, trafił do Sił Zbrojnych na Zachodzie. Ale wr贸cił do kraju. By nie dopuścić do wyniszczenia narodu. Tu dopadli go agenci UB.Polska Ludowa odpłaciła mu hańbiącym procesem, torturami i strzałem w tył głowy.
SYN Andrzejowi odebrano tatę. Wzrastał z piętnem syna zdrajcy. Przez 67 lat nie m贸gł nawet pomodlić się nad grobem ojca. W PRL-u nie było dla niego miejsca. Trudno było o pracę, a o przeszłości nie wolno było m贸wić.
ŚLADEM TATY Syn rotmistrza Pileckiego ma dziś 83 lata. Nie musi już i nie chce milczeć. Rusza śladami ojca. Trafia do miejsc, kt贸re pamiętają Witolda. I daje świadectwo o życiu jednego z największych polskich patriot贸w. Wszyscy powinniśmy towarzyszyć mu w tej podr贸ży.
UWAGI:
Indeks. Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: z Andrzejem Pileckim rozmawiaj膮 Miros艂aw Krzyszkowski i Bogdan Wasztyl.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
W latach 1944-1956 stracono w Polsce kilka tysięcy os贸b należących do antykomunistycznych organizacji niepodległościowych. Ofiarami tych zbrodni byli także dawni więźniowie KL Auschwitz, w tym Witold Pilecki, zaliczany przez historyk贸w do sześciu najodważniejszych ludzi europejskiego ruchu oporu.
UWAGI:
Na ok艂adce i stronie tytu艂owej: Zawiera s艂ynny raport Pileckiego napisany po ucieczce z obozu. Bibliografia na stronie [409]-431. Indeks. Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Adam Cyra.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
Reportaż o jednej z najgłośniejszych zbrodni lat osiemdziesiątych w PRL, kt贸ra nie doczekała się sprawiedliwego wyroku. Cezary Łazarewicz szczeg贸łowo opisuje historię Grzegorza Przemyka. Pokazuje cynizm władz komunistycznych, zacierających ślady zbrodni, a także bezsilność władz III RP, kt贸rym nie udało się znaleźć i ukarać winnych. W opowieść o Przemyku autor wplata historię jego rodzic贸w - poetki Barbary Sadowskiej i ojca Leopolda, przyjaci贸ł, świadk贸w jego pobicia czy sanitariuszy, niesłusznie oskarżanych o zab贸jstwo. Jednocześnie odkrywa kulisy działań władz i wpływ,jaki na tuszowanie sprawy wywarli między innymi Wojciech Jaruzelski, Czesław Kiszczak czy Jerzy Urban. W pogrzebie Przemyka wzięło udział kilkadziesiąt tysięcy ludzi, kt贸rzy z podniesionymi w znaku wiktorii dłońmi, w całkowitym milczeniu odprowadzali trumnę na Powązki.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 311-[313]. Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Cezary 艁azarewicz.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
